تأثیر شرایط تمرینی مختلف (تعامل سازماندهی و توزیع پذیری تمرین)، ویژگی های فردی و سطح دشواری تکلیف بر تعیین مقدار تمرین (تکرار، گذشت زمان) برای اکتساب مهارت حرکتی ظریف

هدف از این پژوهش مقایسه مدت­زمان و تکرار لازم برای اکتساب  تکلیف حرکتی متوالی زمان­بندی شده (tmst[1]) ساده و پیچیده بین شرایط تمرینی مختلف و تعیین مناسب­ترین شیوه­های تمرینی برای اکتساب مهارت حرکتی ظریف با توجه به ویژگی­های فردی بود. در ابتدا 114 دانشجو با دامنه سنی 25-19 بر اساس آزمون­های هوش ریون، انگیزه پیشرفت، زمان سنجش واکنش و مهارت حرکتی ظریف پردو بر اساس چارک­های اول، دوم و سوم  به 4 گروه  تقسیم شدند و به طور تصادفی در یکی از دو گروه tmst ساده و پیچیده ونیز در یکی از شرایط تمرینی حاصل از تعامل سازماندهی تمرین (تصادفی، مسدود، ثابت) و توزیع­پذیری تمرینی (انبوه، فاصله­دار) قرار گرفتند. آزمودنی­ها در 6 روز تحت شرایط تمرینی خاص خود به تمرین tmst ساده یا پیچیده پرداختند، تا اینکه در یک بلاک تمرینی به حد نصاب اکتساب (75%  دقت­، 25%  زمان­بندی و 15%  پایداری) برسند. تعـداد تکرارها و زمـان طـی­شده (زمان­هایی که فرد در حال تمرین تکلیف نیست) تا قبل از این بلاک مورد نظر، به­عنوان حداقل زمان و تکرار لازم برای اکتساب tmst در نظر گرفته شد. داده های تحقیق با استفاده از آزمون های تحلیل واریانس دو عاملی، t مستقل و خی- 2 در سطح احتمال 0.1=α تجزیه و تحلیل گردید. نتایج تحقیق نشان داد که افراد با ویژگی های متفاوت، تکلیف حرکتی متوالی زمانبندی شده ساده را در شرایط تمرینی مسدود و انبوه (به جزء گروه ) به طور متوسط در 30 تکرار و 1347 دقیقه و تکلیف حرکتی متوالی زمانبندی شده پیچیده را در شرایط تمرینی تصادفی و فاصله دار (به جزء گروه ) به طور متوسط در 25 تکرار و 1228 دقیقه اکتساب نمودند. همچنین یافته­های تحقیق نشان داد که اصول حاکم بر برنامه­ریزی تمرینی هم تحت تأثیر سطح دشواری و پیچیدگی تکلیف و هم متأثر از ویژگی­های فردی است. درنهایت به نظر می­رسد به تحقیقات بیشتری در مورد اثر تعاملی محیط، فرد و تکلیف بر  اکتساب مهارت­های حرکتی نیاز است. [1]  timed motor sequences task